Муқаддима
Саноати амволи ғайриманқул, ки аксар вақт як барометри саломатии иқтисодӣ ҳисобида мешавад, дар солҳои охир бо мушкилоти ҷиддӣ рӯбарӯ шудааст. Аз тағирёбии фоизи фоиз то таъсири пандемияи ҷаҳонӣ, саноат коҳиши талабот ва сармоягузориро мушоҳида кардааст. Бо вуҷуди ин, эълонҳои ахири ниҳодҳои давлатӣ ва пешвоёни соҳа аз он шаҳодат медиҳанд, ки барои эҳёи бахши амволи ғайриманқул чораҳои нав андешида мешаванд, ки дар байни ҷонибҳои манфиатдор ва харидорони эҳтимолии манзил умед мебанданд.
Вазъияти ҳозираро фаҳмед
Пеш аз он ки ба чораҳои нав ворид шавед, манзараи кунунии бозори амволи ғайриманқулро фаҳмидан лозим аст. Фурӯши амвол дар бисёр минтақаҳо суст шуда истодааст ва харидорон дар шароити номуайянии иқтисодӣ намехоҳанд сармоягузории бузургро анҷом диҳанд. Илова бар ин, афзоиши хароҷоти сохтмон ва халалдор шудани занҷири таъминот вазъро боз ҳам душвортар мегардонад, ки боиси таъхир дар анҷоми лоиҳа ва кафомонии таъмини манзил мегардад.
Тадбирҳои асосии ҳавасмандгардонии афзоиш
Барои ҳалли ин мушкилот, як қатор тадбирҳои нав барои эҳёи саноати амволи ғайриманқул пешниҳод карда шуданд. Ин ташаббусҳо барои ҳалли ҳам ҷонибҳои талабот ва пешниҳоди бозор ва таъмини равиши мутавозин барои барқарорсозӣ пешбинӣ шудаанд.
Яке аз тадбирхои таъсир-бахш чорй намудани хавасманд-гардонии моддй барои харидорони бори аввал ба хона гирифтан буд. Ин ҳавасмандкуниҳо метавонанд талаботи кам кардани пардохти пешпардохт, паст кардани фоизҳо ва имтиёзҳои андозро дар бар гиранд. Ҳукумат умедвор аст, ки талаботро ҳавасманд кунад ва бештари афродро барои сармоягузорӣ ба амволи ғайриманқул тавассути осон кардани соҳиби хона ҳавасманд кунад.
Когазбозии бюрократй кайхо боз як монеаи лои-хакашии молу мулк буд. Барои халли ин масъала барои ба тартиб андохтани процесси тасдик намудани лоихахои бинокорй тадбирхои нав дида мешаванд. Бо кам кардани вақти зарурӣ барои гирифтани иҷозатномаҳо ва иҷозатномаҳои зарурӣ, таҳиягарон метавонанд амволи навро зудтар ба бозор бароранд ва камбуди таъминоти соҳаро ҳал кунанд.
Дастгирии рушди устувор
Вақте ки ҷаҳон ба суи устуворӣ мегузарад, саноати амволи ғайриманқул мутобиқ мешавад. Тадбирҳои нав барои пешбурди таҷрибаҳои сохтмони сабз ва рушди устувор ҷорӣ карда мешаванд. Ҳавасмандгардонии таҳиягароне, ки маводҳои аз ҷиҳати экологӣ тоза ва тарҳҳои каммасрафро истифода мебаранд, метавонад ба бахши устувори амволи ғайриманқул оварда расонад, ки харидорони аз ҷиҳати экологӣ огоҳро ҷалб мекунад.
Барои дастгирии минбаъдаи барқарорсозии саноати амволи ғайриманқул, муассисаҳои молиявӣ ташвиқ карда мешаванд, ки имконоти бештари маблағгузориро пешниҳод кунанд. Ба он қарзҳои танзимшавандаи меъёри ипотека, мӯҳлати дарозтари қарз ва ҳалли инноватсионии маблағгузорӣ, ки ба эҳтиёҷоти гуногуни харидор мутобиқ карда шудаанд, дар бар мегирад. Бо пешниҳоди имконоти гуногуни маблағгузорӣ, шумораи бештари одамон метавонанд ба бозори амволи ғайриманқул ворид шаванд, ки талаботро ҳавасманд мекунанд.
Хулоса
Тадбирҳои наве, ки барои эҳёи бахши амволи ғайриманқул таҳия шудаанд, як равиши ҳамаҷониба барои ҳалли мушкилоте мебошанд, ки дар ин соҳа рӯ ба рӯ мешаванд. Ҷонибҳои манфиатдор ба ояндаи амволи ғайриманқул бо тамаркуз ба ҳавасмандгардонии молиявӣ, равандҳои соддакардашуда, сармоягузориҳои инфрасохторӣ, рушди устувор ва имконоти беҳтари маблағгузорӣ хушбин ҳастанд. Вақте ки ин ташаббусҳо ба амал меоянд, интизор меравад, ки онҳо на танҳо саноати манзилро афзоиш диҳанд, балки инчунин ба барқарорсозии васеътари иқтисодӣ саҳм гузоранд ва моликияти хонаро барои бисёриҳо воқеият гардонанд ва ҷамоатҳоро дар саросари кишвар эҳё кунанд. Дар роҳи пеш шояд мушкилот вуҷуд дошта бошанд, аммо бо назардошти ин чораҳои нав, бозори манзил барои барқароршавӣ омода аст.
Вақти фиристодан: октябр-18-2024